Μπλε στον σκοτεινό ουρανό: Η Γη ανατέλλει σε φαντασμαγορική εικόνα από τη Σελήνη

Πηγή: NASA/Goddard/Arizona State University 

Ουάσινγκτον

Μια μοναδική εικόνα της Γης να δεσπόζει στον κατάμαυρο ουρανό του φεγγαριού μεταδόθηκε από δορυφόρο της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη.

Το θεαματικό πανόραμα, το οποίο δημιουργήθηκε από τη συρραφή εικόνων που ελήφθησαν από το σκάφος LRO στις 12 Οκτωβρίου, σε απόσταση 140 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Σελήνης, μοιάζει να δείχνει τη Γη να ανατέλλει πάνω από τον σεληνιακό ορίζοντα.

Στην πραγματικότητα, όμως, η Γη δεν ανατέλλει και δεν δύει ποτέ στη Σελήνη. Δεδομένου ότι το φεγγάρι κρατά τη μία πλευρά του μονίμως στραμμένη προς τη Γη, ο πλανήτης παραμένει πάντα ακίνητος στο ίδιο ύψος πάνω από τον σεληνιακό ορίζοντα. Στην αθέατη πλευρά της Σελήνης, αντίθετα, η Γη δεν είναι ποτέ ορατή.

NASA / LOIRP

Η πρώτη εικόνα της Γης να μετεωρίζεται πάνω από το φεγγάρι ελήφθη το 1966 από την αποστολή Lunar Orbiter 1 της NASA.

 

NASA

Όμως η πιο διάσημη φωτογραφία της Γης να «ανατέλλει» μεταδόθηκε το 1968 από τους αστροναύτες της αποστολής Apollo 8.

Newsroom ΔΟΛ

Ανακαλύφθηκε ο πλησιέστερος κατοικήσιμος πλανήτης στη Γη

Μόνο 14 έτη φωτός,  λένε οι Αυστραλοί αστρονόμοι, ότι απέχει ο κοντινότερος στη Γη δυνητικά κατοικήσιμος βραχώδης εξωπλανήτης. Ο πλανήτης, που κινείται γύρω από ένα άστρο ερυθρό νάνο, τον Wolf 1061, έχει υπερτετραπλάσια μάζα σε σχέση με τη μάζα του δικού μας πλανήτη. Γύρω από το ίδιο άστρο ανακαλύφθηκαν συνολικά τρεις εξωπλανήτες, από τους οποίους ο ένας βρίσκεται σε τροχιά πιο φιλική για την ανάπτυξη ζωής.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας, με επικεφαλής τον δρα Ντάνκαν Ράιτ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής «The Αstrophysical Journal Letters«, πραγματοποίησαν την ανακάλυψη με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Λα Σίλα της Χιλής.

«Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ανακάλυψη, επειδή και οι τρεις εξωπλανήτες έχουν σχετικά μικρή μάζα, ώστε δυνητικά να είναι βραχώδεις και να έχουν στερεή επιφάνεια, ενώ ο μεσαίος πλανήτης, ο Wolf 1061c, βρίσκεται στην “κατοικήσιμη” ζώνη, όπου θα μπορούσε να έχει υγρό νερό και ίσως ζωή» δήλωσε ο Ράιτ.

Οι τρεις εξωπλανήτες ολοκληρώνουν μια πλήρη περιφορά (το έτος τους) γύρω από το μικρό σχετικά ψυχρό και σταθερό άστρο τους κάθε πέντε, 18 και 67 μέρες αντίστοιχα, ενώ οι μάζες τους είναι 1,4, 4,3 και 5,2 φορές μεγαλύτερες από της Γης.

Αν και έχουν βρεθεί μερικοί εξωπλανήτες πιο κοντά στη Γη, κανείς δεν θεωρείται τόσο δυνητικά κατοικήσιμος όσο ο Wolf 1061c, όπως είπε ο Ράιτ.

Οι μικροί βραχώδεις εξωπλανήτες όπως ο δικός μας φαίνεται πως αφθονούν στον γαλαξία μας, όμως οι περισσότεροι που έχουν ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα, απέχουν εκατοντάδες ή χιλιάδες έτη φωτός. Εξαίρεση αποτελεί ο Gliese 667Cc, που απέχει 22 έτη φωτός από τη Γη, κινείται επίσης γύρω από έναν ερυθρό νάνο και έχει μάζα τουλάχιστον 4,5 φορές μεγαλύτερη του δικού μας πλανήτη.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Γιατί ο άνθρωπος δεν πάτησε ποτέ ξανά στη Σελήνη από το 1972;

Έχουν περάσει 43 χρόνια από τότε που η επανδρωμένη διαστημική αποστολή του Apollo 17 άφηνε την επιφάνεια της Σελήνης ξεκινώντας το ταξίδι της πίσω στη Γη. Από τότε ο άνθρωπος δεν έχει περπατήσει ξανά στη σελήνη κάτι που έχει προκαλέσει ένα περίεργο είδος νοσταλγίας και μια
μικρή μελαγχολία σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης που θέλουν να ζήσουν εκείνες τις χρυσές εποχές που ήταν αποτέλεσμα του ανταγωνισμού ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης για την κατάκτηση του διαστήματος στην περίοδο του «Ψυχρού Πολέμου».

Γιατί όμως το ενδιαφέρον για την εξερεύνηση της Σελήνης έχει ατονήσει; Ο πρώτος λόγος που μπορούμε να σκεφτούμε είναι το τεράστιο κόστος. Εκείνη την περίοδο η NASA απορροφούσε το 4-5% του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού των ΗΠΑ. Αν σήμερα συνέβαινε το ίδιο θα μιλούσαμε για μπάτζετ 140 δισ. δολαρίων, αντί για τα $16,7 δισ. που είχε το 2014.

Εν' μέσω του πολέμου του Βιετνάμ ο Πρόεδρος Νίξον αποφάσισε οριστικά ότι η διαστημική κούρσα είχε τελειώσει. Περιέκοψε δραματικά τα κονδύλιά της NASA και άλλαξε τις προτεραιότητες του κράτους αναγκάζοντας τον οργανισμό να να περιοριστεί στα του γήινου οίκου της. Εκείνη την εποχή, μάλιστα, η ΕΣΣΔ είχε ήδη εγκαινιάσει τον πρώτο της διαστημικό σταθμό, τον Salyut 7, και έδειχνε να ελέγχει το «κοντινό» στη Γη Διάστημα.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Τζορτζ Μπους Τζ. είχε εγκρίνει το πρόγραμμα Constellation με σκοπό την επιστροφή στη Σελήνη το 2020, αλλά οι περικοπές του Ομπάμα το 2011 ουσιαστικά το ακύρωσαν.

Η εκτόξευση του Απόλλων 17 έγινε με τον πύραυλο «Κρόνος 5» μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 7ης Δεκεμβρίου από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ της Φλώριδας και ήταν μία ακόμη πρωτιά για τη διαστημική αυτή αποστολή, καθώς ήταν η πρώτη νυχτερινή εκτόξευση του προγράμματος «Απόλλων». Παρά το προχωρημένο της ώρας, 500.000 άνθρωποι βρέθηκαν στο Διαστημικό Κέντρο «Τζον Κένεντι» για να παρακολουθήσουν την εκτόξευση.

Η διαδικασία της αποσελήνωσής τους ξεκίνησε το απόγευμα της 14ης Δεκεμβρίου και μετά την προσκόλλησή τους στο διαστημόπλοιο τις πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Δεκεμβρίου ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής στην Γη, που συνοδεύτηκε και από τον διαστημικό περίπατο του Έβανς, που διάρκεσε 67 λεπτά (17 Δεκεμβρίου). Στις 14:25 της 19ης Δεκεμβρίου του 1972, ο θαλαμίσκος του «Απόλλων 17» με το τριμελές πλήρωμά του προσθαλασσώθηκε με επιτυχία στον Ειρηνικό Ωκεανό και οι Σέρναν, Έβανς και Σμιτ περισυνελέγησαν σώοι και αβλαβείς από ελικόπτερο του αμερικανικού πολεμικού πλοίου «USS Ticonderoga». Η τελευταία προς ώρας επανδρωμένη αποστολή του ανθρώπου στη Σελήνη είχε λάβει τέλος.NASA Goddard Photo and Video/Flickr

• 

  dapd
• 

  ASSOCIATED PRESS
• 

  ASSOCIATED PRESS
• 

  ASSOCIATED PRESS
• 

  ASSOCIATED PRESS
• 

  Photo 12 via Getty Images
• 

  Photo 12 via Getty Images

ΠΗΓΗ: examiner.com

Βιετνάμ, ένα μωσαϊκό αντιθέσεων

To καλοκαίρι του 2013 ο Γάλλος φωτογράφος Rehahn ξεκίνησε ένα ταξίδι εξερεύνησης με μία φωτογραφική μηχανή, προσπαθώντας να αποτυπώσει το ποικιλόμορφο πολιτιστικό τοπίο στο Βιετνάμ. Το κίνητρο του ήταν να καταδείξει ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες πτυχές εκτός από τον πόλεμο. Λίγο καιρό μετά, δημοσίευσε μία επιλογή από τις καλύτερες φωτογραφίες του σε ένα βιβλίο με τίτλο "Βιετνάμ, Μωσαϊκό των Αντιθέσεων". Ο φωτογράφος γνώρισε πολλές απομακρυσμένες γωνιές του Βιετνάμ, γοητεύτηκε από τα τοπία και τη στενή σχέση που έχουν οι άνθρωποι με το περιβάλλον τους. 
Đồng Văn Valley

Mù Cang Chải Terraces

Buôn Ma Thuột

Ba Bể Lake

Bắc Sơn

Hoi An

Desert Of Phan Rang

Lắk Lake

Sapa Terraces

Δυο Βολιώτες έφτιαξαν το πρώτο σπίτι του μέλλοντος στην Ελλάδα - Ενεργειακά ανεξάρτητο και με μηδαμινά έξοδα! (Photos)

Σχεδόν πέντε χρόνια χρειάστηκαν για να ολοκληρωθεί τελικά, το εγχείρημα των Στέφανου Χατζούλη και Χριστίνας Γεωργιάδη, να μελετήσουν, να σχεδιάσουν, να υλοποιήσουν και να λάβουν διεθνή πιστοποίηση για το πρώτο «παθητικό κτήριο» στην Ελλάδα. Τα «παθητικά σπίτια» θεωρούνται τα κτίρια του μέλλοντος αφού είναι ενεργειακά ανεξάρτητα και με μηδαμινά έξοδα. Για να αντιληφθεί κανείς τη σημασία του επιτεύγματος απλά αναφέρουμε ότι από τα περίπου 100.000 τέτοια σπίτια που έχουν κατασκευαστεί παγκοσμίως, μόνο 850 πληρούσαν όλους τους όρους, έλαβαν την διεθνή πιστοποίηση από την αρμόδια αρχή, το«Passive House Institute» και είναι καταχωρημένα στην παγκόσμια βάση δεδομένων παθητικών σπιτιών. Πλέον μεταξύ αυτών των 850 κτιρίων-προτύπων, έχει συμπεριληφθεί και ελληνική κατασκευή, αυτή που έφτιαξαν οι δυο Βολιώτες. Το συγκεκριμένο κτήριο είναι ένα συγκρότημα τριών μονοκατοικιών και βρίσκεται στην Αγριά Βόλου. Μελετήθηκε και ανεγέρθηκε από την «X-G lab+development» τεχνική εταιρεία με έδρα το Βόλο. Την κατασκευή διαδέχθηκαν μία σειρά τεχνικών ελέγχων σε όλα τα επίπεδα και διαρκή παρακολούθηση, τόσο από τους ίδιους τους επενδυτές όσο και από κλιμάκιο του Ελληνικού Ινστιτούτου Παθητικών Κτηρίων (Ε.Ι.Π.Α.Κ.) επίσημου εκπροσώπου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Παθητικών Κτιρίων στην Ελλάδα. Ελέγχθηκαν οι ενεργειακές επιδόσεις σε πραγματικό χρόνο, για διάστημα πλέον των δύο ετών και τα αποτελέσματα των μετρήσεων ξεπέρασαν τις θεωρητικές προσεγγίσεις, αποδεικνύοντας και στην πράξη την ακρίβεια των αλγόριθμων του λογισμικού PHPP που χρησιμοποιήθηκαν για την ενεργειακή επίλυση του κτηρίου. Το εξαιρετικά «λιτοδίαιτο» κτήριο εκτός από οικονομία, παρέχει στους χρήστες άριστη ποιότητα διαβίωσης σύμφωνα με διεθνή πρότυπα (comfort class A+ κατά ISO 7730) αλλά και χαμηλότερο κόστος συντήρησης. Οι εξαιρετικές ιδιότητες θερμικής αδράνειας , του επιτρέπουν να τοποθετεί τα συστήματα θέρμανσης – ψύξης σε δεύτερο ρόλο. Αυτό με άλλα λόγια σημαίνει, πως με τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν δεν χρειάζεται εγκατάσταση κεντρικής θέρμανσης στα μεγέθη που μέχρι σήμερα την αντιλαμβανόμαστε. Κατοικία 200μ2 για παράδειγμα, θερμάνθηκε με επιτυχία με ένα και μόνο απλό σώμα λαδιού, ισχύος μόλις δύο χιλιάδων θερμίδων. Σε άλλη φάση των πειραματικών δοκιμών, θερμάνθηκε μόνο με τζάκι ή ακόμα και με ένα κλιματιστικό τοίχου, ισχύος 14000ΒΤU. Στην περίπτωση που στο σπίτι υπήρχε εγκατεστημένο λεβητοστάσιο με συνήθη για το μέγεθος του σπιτιού δεξαμενή πετρελαίου τριών τόνων, το πετρέλαιο της δεξαμενής θα τελείωνε μετά από 25 χρόνια!!! Αντίστοιχα το καλοκαίρι, η ως άνω κατοικία μπορεί να παραμένει μοναδικά δροσερή, με τη χρήση ενός και μόνο κλιματιστικού, δυναμικότητας μόλις 14000BTU. Αξιοσημείωτο ενδιαφέρον προκαλεί το γεγονός, πως η συντριπτική πλειοψηφία των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν για το σκοπό αυτό, παράχθηκαν στην Ελλάδα, καθώς αυτό αποτελούσε βασική προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος. Στόχος της εταιρείας είναι, όλα τα κτήρια στην Ελλάδα να κατασκευάζονται με αυτές τις αρχές, καθότι αυτός είναι ο οικονομικότερος και ποιοτικός τρόπος υλοποίησης παγκοσμίως, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να εφαρμοσθεί και σε υφιστάμενες κατασκευές, αλλά και σε κτήρια κάθε χρήσης ( ξενοδοχεία, σχολεία, γραφεία, κτλ.). Στη Μαγνησία μέχρι σήμερα, με τη χρήση των τεχνικών των παθητικών κτηρίων έχουν αναβαθμιστεί και ανεγερθεί περισσότερα από τριάντα κτήρια, τα πορίσματα των οποίων θα παρουσιαστούν από τον κ. Στέφανο Χατζούλη στο Παγκόσμιο συνέδριο παθητικών κτηρίων, τον προσεχή Απρίλιο στη Γερμανία. Στο ίδιο συνέδριο, αναμένεται να παρουσιαστεί από το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου και την ομάδα των Passivistas από την Αθήνα και το πρώτο υφιστάμενο κτήριο της χώρας μας αναβαθμισμένο σε παθητικό με διεθνή πιστοποίηση Passivhaus, η οποία θα ολοκληρωθεί τις ερχόμενες εβδομάδες. Τόσο τα κτίρια στην Αγριά Βόλου όσο και το κτίριο στου Παπάγου είναι προσβάσιμα σε όποιον θέλει να τα επισκεφθεί και να ενημερωθεί για τις πρακτικές υλοποίησης τέτοιων κτιρίων. πηγή: mycitynet

«Το μυστήριο του αιώνα» – Αποκαλύφθηκε το πρόσωπο πίσω από τη Μόνα Λίζα

Για δέκα χρόνια ο Pascal Cotte, Γάλλος επιστήμονας ανέλυε τον πιο διάσημο πίνακα του Λούβρου, τη Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και αποκάλυψε ότι το μεγαλύτερο μυστήριο του πίνακα δεν είναι ούτε το αινιγματικό χαμόγελο, αλλά ούτε το βλέμμα. Όπως ισχυρίζεται πίσω από τη Μόνα Λίζα στον πίνακα του Ντα Βίντσι, υπάρχει ένα άλλο πρόσωπο και σύμφωνα με ιστορικούς το όνομα του πίνακα άλλαξε μέσα στην πάροδο των ετών. Ένα νέο ντοκιμαντέρ που θα προβάλλεται στο BBC με τίτλο «Τα μυστικά της Μόνα Λίζα», ισχυρίζεται ότι το όνομα του πίνακα άλλαξε και ο ιστορικός Andrew Graham-Dixon τονίζει ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μία από τις ιστορίες του αιώνα. «Θα υπήρχε θέμα για τις αρχές του μουσείου να παραδεχθούν ότι ο πίνακας έχει άλλο όνομα υποστηρίζει ο ιστορικός γιατί εδώ μιλάμε για τον αποχαιρετισμό της Μόνα Λίζα και το καλωσόρισμα κάποιας άλλης» επισημαίνει ο ιστορικός. Ο Γάλλος επιστήμονας πήρε άδεια να μελετήσει τον πίνακα το 2004 εφαρμόζοντας μία πρωτοπόρα τεχνολογία  που του έδωσε τη δυνατότητα να αναδομήσει το τι υπάρχει ανάμεσα στα διαφορετικά επίπεδα του πίνακα. «Τώρα μπορούμε να αναλύσουμε ακριβώς το τι υπάρχει μέσα στα διαφορετικά επίπεδα του πίνακα και μπορούμε να δούμε και τις διαφορετικές χρονολογίες που κατασκευάστηκε ο πίνακας» λέει ο Γάλλος επιστήμονας και τονίζει ότι το αποτέλεσμα θα ανατρέψει πλήρως την εικόνα μας για το αριστούργημα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Οι ισχυρισμοί του Γάλλου επιστήμονα έχουν προκαλέσει αντιπαραθέσεις στην επιστημονική κοινότητα και έχουν διχάσει τους ειδικούς. Πολλοί ιστορικοί της τέχνης υποστηρίζουν ότι το πρόσωπο πίσω από τη Μόνα Λίζα είναι απλά η εξέλιξη του έργου και δηλώνουν πεπεισμένοι ότι η Μόνα Λίζα είναι η Λίζα. Το μουσείο του Λούβρου δεν θέλησε να σχολιάσει τις αποκαλύψεις του Γάλλου επιστήμονα για τον πίνακα που σήμερα κοστολογείται στα 782 εκατ. δολάρια. Πηγή: Independent

Όσμιο: Το πιο ακριβό μέταλλο στον κόσμο! 8 τόνοι χρυσού για 1 κιλό!!! Για αυτό «κυνηγάνε» την Ελλάδα…

ΟΣΜΙΟ: TO AΠΟΛΥΤΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΕΤΑΛΛΟ και ο «κρυφός πόλεμος» εναντίον της ΕΛΛΑΔΑΣ για την κατοχή του.

Το ιρίδιο, το όσμιο και ο κόκκινος υδράργυρος, μέταλλα στοιχεία, χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των πυρηνικών για τις χημικές ιδιότητές τους.

Τα έτη 1992-1994, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, άνθησε το εμπόριο του κόκκινου υδράργυρου, ουσίας με εκρηκτικές ιδιότητες. Κάπου 300.000 λίρες Αγγλίας ή 400.000 δολάρια ΗΠΑ το κιλό.

Υπόθεση – μυστήριο με λαθρεμπόρους πυρηνικών απασχόλησε τις διωκτικές αρχές της χώρας μας τον Νοέμβριο του 1991, οπότε και έλαβε χώρα η σύλληψη Ούγγρου στην Ελλάδα που επιχειρούσε να πουλήσει κόκκινο υδράργυρο στην Αθήνα. Για παρόμοια υπόθεση, έξι χρόνια αργότερα, κατηγορείται και ο Σαλιόνικ: ότι μετείχε σε κύκλωμα που διακινούσε κόκκινο υδράργυρο.

Στα μέσα Νοεμβρίου 1995 οι αρχές των Σκοπίων κατέσχεσαν ποσότητα οσμίου πολύ κοντά στα σύνορά μας με τη χώρα αυτή. Η αξία του οσμίου στις ΗΠΑ ανέρχεται στα 150.000 δολάρια ανά γραμμάριο, ενώ στην Ευρώπη στα 100.000 δολάρια ανά γραμμάριο. Στα Βαλκάνια η τιμή του είναι πιο χαμηλή (43.000 δολάρια ανά γραμμάριο). Η αξία του οσμίου είναι υψηλή γιατί είναι δυσεύρετο στη φύση, ενώ είναι γνωστό ότι μεταλλουργία οσμίου υπήρχε εδώ και χρόνια στην τέως Σοβιετική Ενωση.

Η διάλυση της τέως Σοβιετικής Ενωσης, πέρα από τα όσα προβλήματα δημιούργησε στον πλανήτη, προκάλεσε μεγάλη αναταραχή ώς πανικό στις χώρες της Δύσης για την αδυναμία στη φύλαξη των πυρηνικών οπλοστασίων και των μονάδων παραγωγής πυρηνικών.

Ετσι, οι πολλές βάσεις των πυρηνικών (περίπου 28 τον αριθμό) φαίνεται να είναι σήμερα εκτός ελέγχου, κάτι που παραδέχθηκε και ο υπουργός Αμυνας της Ρωσίας Ιγκόρ Ροντιόνοφ το 2010.

Το πλουτώνιο βγήκε στο σφυρί και μάλιστα φαίνεται να εμπλέκονται και πυρηνικοί φυσικοί – επιστήμονες που το πωλούν όσο – όσο. Πολλοί από αυτούς, όταν εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κατέφυγαν σε χώρες της Δύσης, κατά κυριότητα στις ΗΠΑ, και πήραν μαζί τους και «λίγο» πλουτώνιο ή ουράνιο εμπλουτισμένο, για «να βγάλουν τα έξοδά τους» ή καλύτερα «να κάνουν την καλή» στη νέα πατρίδα τους. Ως και ρώσος υπουργός κατηγορήθηκε ότι ήταν μπλεγμένος σε σκάνδαλο πλουτωνίου.

Η κλοπή των ραδιενεργών υλικών, που προσλαμβάνει γιγαντιαίες διαστάσεις, είναι η πιο μεγάλη και εγκληματική απειλή όμοια της οποίας δεν υπάρχει άλλη. Δεν μπορείς να ξέρεις σε τι χέρια είναι δυνατόν να πέσουν. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα χέρια αυτά να είναι τρομοκρατών. Και τότε…

Όσμιο υπάρχει σε αρκετές περιοχές της Ελλάδας.
Και εδώ αρχίζουν και μπαίνουν σε εφαρμογή τα μεγάλα σχέδια των «αγαπημένων συμμάχων» μας που προσπαθούν να μας διαλύσουν και να μας κάνουν κρατίδια- κρατίδια για να το πάρουν. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν πολύ καλά και οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν διστάζουν να το διαλαλούν δημόσια σε έντυπα και τηλεοράσεις …;..

Όταν ρώτησα…διαπίστωσα ότι η τιμή του ήταν 60 χιλιάδες δολάρια για ένα γραμμάριο. Δηλαδή, το ένα κιλό κοστίζει 60 εκατομμύρια δολάρια…

Απόσπασμα από τη συνέντευξη με τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις του στρατηγού ε.α. Γιώργου Αϋφαντή.

«Ο κ. Αϋφαντής υποστηρίζει ότι, το επεισόδιο στα ΄Ιμια έγινε γιατί κάτω από τη βραχονησίδα υπάρχει όσμιο, πολύς χρυσός αλλά και κόκκινος υδράργυρος, που είναι το δεύτερο κατά σειρά ακριβότερο μέταλλο. Δηλαδή ένα κιλό όσμιο, κοστίζει όσο 8 τόνοι χρυσού και ένα κιλό κόκκινος υδράργυρος αγοράζεται με 2 τόνους χρυσό.

Γι” αυτό, προσθετει, τα ΄Ιμια ειναι στις γκρίζες ζωνες…»

 …Το 1995 είχε εντοπιστεί όσμιο από τις αρχές των Σκοπίων σε περιοχή κοντά στα ελληνικά σύνορα.
Κι” εμείς τώρα…
Κοιμόμαστε ήσυχοι…
Μεγαλώνουμε παιδιά…
Κάνουμε όνειρα για το μέλλον…
Τα αρχαιότερα πετρώματα της Ελλάδας μέχρι στιγμής , συνεχίζει ο κ.Κωστόπουλος, έχουν εντοπισθεί στις περιοχές Φωτεινού Τρικάλων, Δεσκάτης Γρεβενών και λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Φλώρινας. Πρόκειται για γρανίτες ηλικίας 700 εκατομμυρίων ετών. Η χρονολόγησή τους έγινε σε ορυκτά ζιρκόνια με τη μέθοδο ουρανίου-μολύβδου.
Οι πλέον επιβλητικοί μαγματικοί θάλαμοι ωκεάνιας λιθόσφαιρας βρίσκονται στην Πίνδο, μεταξύ Περιβολίου και Αβδέλας Γρεβενών και κατά μήκος του Ασπροπόταμου στη δασική οδό Περιβολίου – Μικρολίβαδου, καθώς επίσης και στον οφιόλιθο του Βούρινου στην περιοχή της Κράπας και του Ασπρόκαμπου. Ιδιαίτερα στον οφιόλιθο της Πίνδου, οι παραπάνω μαγματικοί θάλαμοι συνοδεύονται και από θεαματικές εμφανίσεις λάβας με σφαιρικές μορφές που είναι τυπικές των υποθαλάσσιων εκχύσεων.
Επίσης, λόγος γίνεται και για τον μανδύα της γης, που διατηρείται, σήμερα, επάνω στις κορυφές των βουνών, στη Βάλια Κάλντα και το Βούρινο, λόγω των τεράστιων τεκτονικών δυνάμεων που χώρισαν μία φορά την Ελλάδα και μετά την ξαναένωσαν. Μέσα στα πετρώματα του μανδύα, φιλοξενούνται τα τεράστια κοιτάσματα χρωμίου που διαθέτει η Ελλάδα, όπως παραδείγματος χάριν αυτό στο Ξερολίβαδο Κοζάνης.
Τα κοιτάσματα χρωμίου δημιουργούνται από βασαλτικά μάγματα, πλούσια σε χρώμιο, που γεννώνται από την τήξη του περιδοτίτη (δηλ. του μανδύα) και τα οποία, λόγω άνωσης, διαπερνούν τη μανδυακή μήτρα που τα γέννησε και οδεύουν προς τα επάνω μέσα στην ωκεάνια λιθόσφαιρα να τροφοδοτήσουν τους θαλάμους μάγματος και αυτοί με τη σειρά τους τις υποθαλάσσιες εκχύσεις λάβας. Το πρώτο ορυκτό που κρυσταλλώνεται από τα μάγματα αυτά λέγεται σπινέλιος και είναι ένα οξείδιο του χρωμίου, αργιλίου, μαγνησίου και σιδήρου. Η κρυστάλλωση μεγάλων ποσοτήτων σπινέλιου και η μετέπειτα μηχανική συγκέντρωση του ορυκτού σε μεγάλες ποσότητες λόγω τεκτονικών δράσεων οδηγεί στο σχηματισμό κοιτασμάτων χρωμίου. Επειδή ο σπινέλιος αποτελεί την κύρια πηγή χρωμίου στη γη, κοινά λέγεται χρωμίτης.
Αν η περιεκτικότητα σε αργίλιο είναι μεγάλη, τότε ο χρωμίτης λέγεται πυρίμαχου τύπου, ενώ αν υπερισχύει η περιεκτικότητα σε χρώμιο λέγεται μεταλλουργικού τύπου. Τα κοιτάσματα χρωμίτη του Βούρινου είναι μεταλλουργικού τύπου και από τα πλουσιότερα του είδους τους στη γη. Ένα σημαντικότατο παραπροϊόν κατά τη μεταλλουργική επεξεργασία του χρωμίτη είναι τα πλατινοειδή (όσμιο, ιρίδιο, ρουθήνιο, ρόδιο, πλατίνα και παλλάδιο).
Θέλετε και άλλα στοιχεία;
Το περιοδικό NEMECIS επίσης σε άρθρο του, επισημαίνει την σπουδαιότητα για το μέταλλο όσμιο και μας δίνει πληροφορίες για την στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου.
Γνωρίζετε τι είναι το όσμιο;
Είναι ένα μέταλλο με ατομικό αριθμό 76 και ατομικό βάρος 190,2. Ανήκει στην ομάδα του λευκόχρυσου και είναι ένα από τα σκληρότερα στοιχεία που βρίσκονται στη φύση. Το στοιχείο με τη μεγαλύτερη πυκνότητα απ΄ όλα τα γνωστά στοιχεία και το πλέον δύστηκτο μέταλλο της ομάδας του.
Τα μεγαλύτερα αποθέματα οσμίου στο κόσμο βρίσκονται στην Τουρκία. Υπολογίζεται ότι τα αποθέματα οσμίου είναι 127.000 τόνοι. Η δεύτερη μεγαλύτερη χώρα που έχει αποθέματα είναι η Βουλγαρία με 2.500 τόνους.
Η αξία του οσμίου που υπάρχει στην Τουρκία ανέρχεται στα 9 τρισεκατομμύρια δολάρια. Εάν αναλογιστείτε ότι το εσωτερικό και το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι 220 δισεκατομμύρια δολάρια, η αξία του οσμίου είναι 40 φορές μεγαλύτερη από το συνολικό χρέος.
Οι φιλοδυτικοί δημοσιογράφοι μας άρχισαν να λένε ότι :
Η Τουρκία είναι μια πολύ πλούσια χώρα για να την αφήσουνε στους Τούρκους (Τζουνέιτ Ουλσεβερ).
Παρόμοια δήλωσε έκανε και ο Μεμχέτ Αλί Μπιράντ σε ένα σεμινάριο στη Βιέννη : «Απευθυνόμαστε σε όλους τους πατριώτες για να γνωρίζουν την αλήθεια.»
Ο στρατηγός Γ.Αϋφαντής υποστηρίζει ότι ο διευθυντής του 2ου Ε.Γ του ΓΕΣ στρατηγός Στράτος Νταϊλάκης, του έδειξε μια φωτοτυπία δορυφορικής φωτογραφίας αμερικανικού δορυφόρου η οποία απεικόνιζε όλο το Αιγαίο.
Το επίκεντρο της έρευνας των φωτογραφήσεων ήταν τα πετρέλαια του Αιγαίου. Στο νοτιοανατολικό άκρο υπήρχε μια πιο σκούρα κηλίδα. Οι αναλύσεις της οποίας έδειξαν ότι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα κ.α, τα οποία εντοπίζονται κυρίως στην περιοχή των Ιμίων!
Για να αντιληφθούμε την αξία του οσμίου πρέπει να αναφέρουμε ότι ένα γραμμάριό του στοιχίζει 60.000 δολάρια!!! Ένα κιλό οσμίου αντιστοιχεί με πέντε τόνους χρυσού! Εάν στα στοιχεία αυτά προσθέσουμε και τα κοιτάσματα ουρανίου που υπάρχουν στη Καβάλα και αλλού σημαίνει ότι και η Ελλάδα είναι χώρα που δεν μπορούν να την αφήσουν στους Έλληνες!
Επειδή κανένας πόλεμος δεν γίνεται για τα μάτια της <<ωραίας Ελένης>> αλλά μόνο για τεράστια οικονομικά συμφέροντα, περιμένουμε από το Ίδρυμα Γεωλογικών και μεταλλευτικών Ερευνών να ενημερώσει τον ελληνικό λαό εάν αληθεύουν όλα αυτά.
Είναι τυχαία η στροφή της αμερικανικής πολιτικής στο ζήτημα του Αιγαίου;
Το αμερικανικό Υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε εγγράφως από την Ελλάδα να προσέλθει σε διμερή ελληνοτουρκικό διάλογο με στόχο την επανεξέταση των συνθηκών που ρυθμίζουν το καθεστώς του Αιγαίου.
Με λίγα λόγια οι ΗΠΑ υιοθετούν τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και μας οδηγούν σε κάποιο συμβιβασμό. Πιθανότατα σε μια συνδιαχείριση του πλούτου της περιοχής, ο οποίος θα διανέμεται στα τρία, με λιγότερα ποσοστά στις δύο παράκτιες χώρες και μεγαλύτερα στους φίλους και συμμάχους. Κάτι σαν την εκμετάλλευση του πετρελαίου του Πρίνου…

Πηγή

Τα κόκκινα ελάφια της Πάρνηθας

Το κόκκινο ελάφι ή έλαφος ο ευγενής (Cervus elaphus) είναι ο «βασιλιάς» του Εθνικού Δρυμού της Πάρνηθας και το μεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο της Ελλάδας.

Στέκεται υπερήφανο και μαγνητίζει το βλέμμα για το καφε-κόκκινο χρώμα του τριχώματός του. Το κόκκινο ελάφι ζει και βασιλεύει σε όλη την Πάρνηθα. Το χειμώνα κατεβαίνει σε περιοχές με μικρότερο υψόμετρο προς αναζήτηση τροφής.

Το θηλυκό ελάφι δεν έχει κέρατα και γεννάει την άνοιξη, συνήθως ένα μικρό. Το νεαρό ελάφι φέρει άσπρες βούλες, οι οποίες χάνονται όσο μεγαλώνει.

Ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, όπως αναφέρει η WWF, το κόκκινο ελάφι αφήνει ανελλιπώς τα ίχνη του στον ελλαδικό χώρο. Ως φυσικός βοσκητής, έπαιζε πάντα σημαντικό ρόλο στη βάση της τροφικής πυραμίδας. Μεγάλα αρπακτικά και γύπες – που σήμερα απειλούνται επίσης µε εξαφάνιση - θα μπορούσαν να στηρίζουν την επιβίωσή τους στην ύπαρξη των ελαφιών.

Το κόκκινο ελάφι ζούσε κάποτε σε ολόκληρη σχεδόν την ηπειρωτική Ελλάδα. Μέσα σε λίγες δεκαετίες όμως, οι πληθυσμοί του συρρικνώθηκαν σε τέτοιο βαθμό ώστε το είδος να θεωρείται πλέον «Κρισίμως κινδυνεύον», σύμφωνα με το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας (Αθήνα, 2009).

Το λαθραίο κυνήγι είναι η κυριότερη απειλή για το ελάφι στην Ελλάδα. Οι πληθυσμοί που έχουν απομείνει αποτελούν απομονωμένα «νησιά».

Με το δάχτυλο στη σκανδάλη... Νορβηγία: Χιλιάδες κυνηγοί στην ουρά για να σκοτώσουν 16 λύκους (Ο Πολιτισμός είναι ΕΔΩ!...)

Οι άδειες δόθηκαν παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός λύκων είναι υπερβολικά μικρός στη Νορβηγία   (Φωτογραφία:  Associated Press ) 

 

 

Όσλο, Νορβηγία

Κακά μαντάτα για τους περίπου 30 λύκους που απομένουν στη Νορβηγία: οι 16 από αυτούς θα έχουν να αντιμετωπίσουν φέτος 11.571 κυνηγούς που έλαβαν σχετική άδεια, διαμορφώνοντας την αναλογία στους 723 κυνηγούς για κάθε ζώο.

Η Νορβηγία έχει μεγάλη παράδοση στο κυνήγι με περισσότερους από 200.000 αδειοδοτημένους κυνηγούς, από τους οποίους μόνο οι 500 είναι γυναίκες.

Όπως αναφέρει ο Guardian, το νορβηγικό υπουργείο Περιβάλλοντος αναγνωρίζει ότι ο πληθυσμός λύκων στη χώρα είναι μικρότερος από ό,τι θα έπρεπε. Παρόλα αυτά, οι αρμόδιες αρχές έδωσαν άδειες για το κυνήγι λύκων, στην περίοδο 1 Οκτωβρίου - 1 Μαρτίου, προκειμένου να αποτραπούν οι επιθέσεις σε εκτρεφόμενα ζώα.

Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού βρίσκεται σε προστατευόμενη περιοχή στα νοτιοανατολικά της χώρας, όμως πολλοί λύκοι κάνουν το λάθος να περάσουν σε άλλες περιοχές, διακινδυνεύοντας έτσι τη ζωή τους.

Οι λύκοι που περνούν στη Σουηδία, τη Φινλανδία ή τη Ρωσία είναι μάλλον πιο τυχεροί, αφού οι χώρες αυτές θεωρούνται πιο ευαίσθητες στην προστασία απειλούμενων ζώων.

Στη Νορβηγία, η πολιτική που εφαρμόζεται προβλέπει τη διατήρηση μόλις τριών θηλυκών σε αναπαραγωγική ηλικία. Αυτό όμως δεν επαρκεί για τη διατήρηση ενός υγιούς πληθυσμού, διαμαρτύρεται ο Πέτερ Βάμπακεν, αναγνωρισμένη αυθεντία στους λύκους.

Λόγο να ανησυχούν έχουν εξάλλου και οι καφέ αρκούδες της Νορβηγίας: πάνω από 10.930 κυνηγοί εξασφάλισαν άδεια για να σκοτώσουν 16 αρκούδες τη φετινή κυνηγετική περίοδο.

Στην Ελλάδα, η καφέ αρκούδα προστατεύεται αυστηρά από τη νομοθεσία και ο πληθυσμός τους στην οροσειρά της Πίνδου δείχνει να αυξάνεται.

Ακόμα και οι λύκοι επιστρέφουν χάρη στα μέτρα προστασίας αλλά και την εγκατάλειψη της υπαίθρου τις τελευταίες δεκαετίες. Έπειτα από μισό αιώνα απουσίας, αυτόματες κάμερες επιβεβαίωσαν φέτος την επιστροφή των λύκων στην Πάρνηθα.

Newsroom ΔΟΛ