Η συμπεριφορά των ζώων πριν από σεισμούς

Η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων ως ένδειξη για πιθανή σεισμική δραστηριότητα υφίσταται από την αρχαιότητα:

«Πρώτοι οι Ρωμαίοι ανέφεραν ότι τα θαλασσοπούλια σταματούν να πετούν πριν από έναν σεισμό, ενώ πολλές ιστορικές μαρτυρίες αναφέρουν ότι, πριν γίνει κάποιος μεγάλος σεισμός, τα φίδια και τα διάφορα άλλα ερπετά εγκαταλείπουν τις φωλιές τους και πολλά νυχτόβια ζώα εμφανίζονται την ημέρα.

Οι Ινδιάνοι αναφέρουν ότι οι κροκόδειλοι βγάζουν παράξενες κραυγές λίγο πριν γίνει ένας σεισμός, ενώ παρόμοια συμπεριφορά παρατηρείται και στα κατοικίδια ζώα. Για παράδειγμα, λέγεται ότι, αν τα άλογα αρνούνται να μπουν στο στάβλο και τα σκυλιά γαυγίζουν μονότονα, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει σεισμός».

Επίσης, έχει λεχθεί πως “μετά τον μεγάλο σεισμό της Haicheng του 1975 αναφέρθηκαν συνολικά χιλιάδες  περιπτώσεις παράξενης συμπεριφοράς των ζώων. Για παράδειγμα, οι γάτες και τα σκυλιά μετέφεραν τα νεογνά τους έξω από τα σπίτια, τα ποντίκια και τα φίδια εγκατέλειπαν τις φωλιές τους και τα γουρούνια ξεφώνιζαν παράξενα.”

Μάλιστα, η παρατήρηση της συμπεριφοράς των ζώων δεν έχει μείνει μόνο σε φιλολογικό επίπεδο. Αρκεί να σημειωθεί πως “το πρώτο επιστημονικό ίδρυμα για την μελέτη της αλλαγής της συμπεριφοράς των ζώων λίγο πριν από ένα σεισμό ιδρύθηκε στην Κίνα το 1968 και από τότε ένας μεγάλος αριθμός από παρόμοια κέντρα παρακολούθησης έχουν εγκατασταθεί σε όλη την Κίνα.

Πολλά από τα κέντρα αυτά είναι εγκατεστημένα κοντά σε ζωολογικούς κήπους για να μπορούν οι επιστήμονες να μελετούν και τη συμπεριφορά των αγρίων ζώων. Σαν κύριο πειραματόζωο οι Κινέζοι χρησιμοποίησαν το περιστέρι, το οποίο έχει εξαιρετικά ανεπτυγμένο νευρικό σύστημα”.

Εν τω μεταξύ, δόθηκε συνέχεια στην συγκεκριμένη μέθοδο, καθώς “το παράδειγμα της Κίνας ακολούθησε και η Αμερική, όπου τον Σεπτέμβριο του 1976 συγκλήθηκε ειδικό συνέδριο αλλαγής της συμπεριφοράς των ζώων σε σχέση με επερχόμενο σεισμό και τοποθετήθηκαν κατά μήκος του μεγάλου ρήγματος του Αγίου Ανδρέου κλουβιά με ποντίκια, των οποίων μελετάται συνεχώς η συμπεριφορά”, ενώ “παρόμοιες παρατηρήσεις συμπεριφοράς έχουν αναφερθεί και για τα ψάρια”. 

Ανάμεσα στους σεισμούς, τους οποίους είχαμε καταφέρει να προγνώσουμε μέσω της παρατήρησης της συμπεριφοράς των ζώων, ήταν αυτός της Ιταλίας τον Μάιο του 1976 και αυτός της Καλαμάτας τον Σεπτέμβριο του 1986. Στην Ιταλία, ο σεισμός ήταν της τάξης των 6,7 R, και αυτό που παρατηρήθηκε ήταν πως δύο με τρεις ώρες πριν τον σεισμό οι γάτες εγκατέλειψαν τα σπίτια, ενώ οι ποντικοί βγήκαν έξω από τις φωλιές τους. Στην περίπτωση της Ελλάδας, μία ημέρα πριν παρατηρήθηκε πως τα σκυλιά γαύγιζαν έντονα και ανήσυχα.

Χαρακτηριστικός είναι ο ακόλουθος πίνακας, ο οποίος απεικονίζει την κλίμακα ευαισθησίας των ζώων με παραμέτρους την απόσταση από το σεισμογόνο ρήγμα και τον χρόνο αντίδρασης.

(Αποσπάσματα από το βιβλίο του ερευνητή σεισμολογίας κ. Άκη Τσελέντη "Σύγχρονη Σεισμολογία", εκδόσεις Παπασωτηρίου)

Εδώ μπορείτε να δείτε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της συμπεριφοράς των ζώων πριν από τους σεισμούς.

NASA: Σημαντική ανακάλυψη! Βρέθηκε νερό στην Ευρώπη, δορυφόρο του Δία!

 

Οι ερευνητές της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας ,  ανακοίνωσαν σήμερα ότι εντόπισαν αποδείξεις ύπαρξης από πίδακες υδρατμών στην Ευρώπη, ένα από τα μεγάλα φεγγάρια του Δία, σε μια ανακάλυψη που ενδεχομένως να διευκολύνει τους επιστήμονες να διαπιστώσουν για την εμφάνιση ζωής στον ωκεανό που κρύβεται κάτω από το κέλυφος πάγου που καλύπτει τον δορυφόρο.

Οι κατά τα φαινόμενα πίδακες υδρατμών εντοπίστηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από απόσταση 200χλμ πάνω από την επιφάνεια της Ευρώπης, ανέφερε η NASA.

Τεράστια ποσότητα!

Η Ευρώπη, που θεωρείται ως ένας από τους πλέον υποσχόμενους υποψήφιους δορυφόρους για ύπαρξη ζωής στο ηλιακό σύστημα, πέρα από την Γη, διαθέτει έναν ωκεανό με ποσότητα νερού διπλάσια από όσο όλες οι θάλασσες της Γης, που είναι ένα κρυμμένος κάτω από ένα στρώμα πάγου αγνώστου πάχους.

Το τηλεσκόπιο κατέγραψε τους πίδακες τρεις φορές το 2014, κυρίως από τις νότιες πολικές περιοχές της Ευρώπης, ανέφεραν οι επιστήμονες στους δημοσιογράφους

"Εάν οι πίδακες είναι πραγματικοί, ενδεχομένως να μας κάνει ευκολότερη την πρόσβαση στον υπόγειο ωκεανό…χωρίς να χρειάζεται να τρυπήσουμε χιλιόμετρα πάγου", δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας Γουίλιαμ Σπαρκς από το επιστημονικό ινστιτούτο διαστημικών τηλεσκοπίων του Γκρίνμπελτ στο Μέριλαντ.
Η Ευρώπη έχει διάμετρο είναι 3.100χλμ, λίγο μικρότερη από την Σελήνη της Γης. Ανάμεσα στα τέσσερα μεγαλύτερα φεγγάρια του Δία, η Ευρώπη είναι το δεύτερο κοντινότερο στον μεγαλύτερο πλανήτη του ηλιακού συστήματος.
Στην Γη, έχουν βρεθεί παντού ζωντανοί οργανισμοί όπου υπάρχει νερό, ενέργεια και ιχνοστοιχεία, επομένως οι επιστήμονες έχουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε μέρη οπουδήποτε στο ηλιακό σύστημα, όπως η Ευρώπη, που διαθέτει παρόμοια χαρακτηριστικά, δήλωσε ο Πολ Χερτζ, διευθυντής του τμήματος αστροφυσικής της NASA.
Τα ευρήματα, που πρόκειται να δημοσιευτούν στο Astrophysical Journal, έρχονται σε συνέχεια μιας αρχικής καταγραφής πιδάκων υδρατμών πάνω από το νότιο πόλο της Ευρώπης τον Δεκέμβριο του 2012.
Δύο ακόμη αποστολές βρίσκονται σε εξέλιξη για αποστολή στην Ευρώπη.
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Νέες ενδείξεις ότι ο δορυφόρος Ευρώπη είναι «φιλόξενος» στη ζωή

Νέα μελέτη ενισχύει ακόμη περισσότερο την πιθανότητα να έχουν αναπτυχθεί μορφές ζωής στους ωκεανούς της Ευρώπης, ενός από τους δορυφόρους του Δία. Έτσι, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα η εκτίμηση που έχει κάνει εδώ και χρόνια η ΝΑΣΑ, σύμφωνα με την οποία ο συγκεκριμένος δορυφόρος είναι αυτή τη στιγμή η πλέον πιθανή περιοχή όπου ενδέχεται να ανακαλυφθούν σημάδια ζωής στο ηλιακό μας σύστημα.

Η έρευνα επικεντρώνεται στους ωκεανούς με αλμυρό νερό που, όπως όλα δείχνουν, βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του δορυφόρου. Σύμφωνα με αυτήν, η χημική τους ισορροπία δείχνει να είναι παρόμοια με αυτήν των γήινων ωκεανών. Κάτι που σημαίνει πως οι ποσότητες υδρογόνου και οξυγόνου θα πρέπει να είναι αρκετές για την ανάπτυξη ζωής, ακόμη και χωρίς ηφαιστειακή δραστηριότητα.

«Μελετάμε τον εξωγήινο ωκεανό με τις μεθόδους που αναπτύχθηκαν για να κατανοηθεί η κυκλοφορία ενέργειας και θρεπτικών συστατικών στους αντίστοιχους σχηματισμούς του πλανήτη μας», λέει στο σάιτ της ΝΑΣΑ ο Στιβ Βανς, επικεφαλής της ομάδας από το Εργαστήριο Αεριοπροώθησης (JPL) που πραγματοποίησε την έρευνα.

«Η ανακύκλωση του οξυγόνου και του υδρογόνου στον ωκεανό της Ευρώπης θα παίζει καταλυτικό ρόλο στη χημεία του δορυφόρου και στις ενδεχόμενες μορφές ζωής που υπάρχουν εκεί, όπως συμβαίνει και στη Γη», προσθέτει.

Για να κατανοήσουν τον συγκεκριμένο μηχανισμό, η ομάδα σύγκρινε την Ευρώπη και τη Γη, με κριτήριο τη δυνατότητα παραγωγής υδρογόνου και οξυγόνου. Στο πλαίσιο της μελέτης, εστίασαν μόνο στις διαδικασίες που δεν προϋποθέτουν ηφαιστειακή δραστηριότητα.

Η ηφαιστειακή δραστηριότητα θεωρείται μία διεργασία που «πυροδότησε» την ανάπτυξη ζωής στη Γη. Ωστόσο, η ομάδα ήθελε να διαπιστώσει αν αυτό θα μπορούσε να συμβεί αποκλειστικά από παθητικές διαδικασίες, που λαμβάνουν χώρα στον δορυφόρο.

Έτσι, προς έκπληξή τους, συμπέραναν πως αυτό το σενάριο είναι πιθανό. Πιο συγκεκριμένα η μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Geophysical Research, δείχνει πως οι ποσότητες οξυγόνου και υδρογόνου θα ήταν παρόμοιες στους δύο «κόσμους».

Στον πλανήτη μας, οι ωκεανοί παράγουν υδρογόνο καθώς το αλμυρό νερό διεισδύει σε ρωγμές του γήινου φλοιού και αντιδρά με τα ορυκτά για να παράγει το συγκεκριμένο αέριο και θερμότητα – δύο σημαντικά «συστατικά» για την ανάπτυξη ζωής.

Στην περίπτωση της Ευρώπης, με βάση τον τρόπο που ο δορυφόρος ψύχθηκε από την εποχή της δημιουργίας του, οι επιστήμονες βρήκαν πως υπάρχουν πολλές πιθανότητες να υπάρχουν ανάλογες ρωγμές σε βάθος έως και 25 χιλιομέτρων – περίπου πέντε φορές βαθύτερα από τις ρωγμές στο γήινο φλοιό.

Με άλλα λόγια, είναι εύλογη η υπόθεση δημιουργίας υδρογόνου στον δορυφόρο, καθώς το νερό του ωκεανού εισέρχεται σε αυτές τις ρωγμές.

Όσον αφορά το οξυγόνο, οι επιστήμονες συμπέραναν πως μία διαδικασία που συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες είναι η διάσπαση μορίων νερού, στην παγωμένη επιφάνεια του δορυφόρου, από την κοσμική ακτινοβολία. Οι ερευνητές προέβλεψαν ότι αυτά τα στοιχεία στη συνέχεια θα ανακυκλώνονταν πίσω στα βάθη των ωκεανών.

Επομένως, αν υπάρχουν στην Ευρώπη επαρκείς ποσότητες οξυγόνου και υδρογόνου, ο «χαμένος κρίκος» πλέον είναι οι ενδεχόμενες μορφές ζωής. «Η ύπαρξη μικροοργανισμών και βιολογικών διεργασιών είναι ένα σημαντικό κίνητρο για την εξερεύνηση της Ευρώπης», σημειώνει ο Κέβιν Χαντ, ένας από τους ερευνητές.

Η ΝΑΣΑ σχεδιάζει μία μη επανδρωμένη αποστολή, η οποία θα «επισκεφθεί» τον δορυφόρο τη δεκαετία του 2020. Μέχρι να βρεθεί εκεί ένα διαστημόπλοιο, το οποίο θα αναζητήσει τι υπάρχει κάτω από τον πάγο, δεν μπορεί να δοθεί τελεσίδικη απάντηση.

Προς το παρόν, πάντως, οι επιστήμονες θέλουν να μελετήσουν τις πιθανότητες ύπαρξης και άλλων «συστατικών» που είναι απαραίτητα για την ανάπτυξη ζωής. Έτσι, το επόμενο βήμα είναι να δημιουργήσουν μοντέλα που θα δείχνουν κατά πόσο είναι πιθανό να υπάρχουν ανάλογοι «κύκλοι» άλλων χημικών στοιχείων, όπως του άνθρακα, του αζώτου, του φωσφόρου και του θείου.

Πηγή

Εξωγήινο σίδερο... Αργεντινή: Στο φως ένας από τους μεγαλύτερους μετεωρίτες του κόσμου

Μπουένος Άιρες

Περίμενε για εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια θαμμένος στο έδαφος: είναι μια σιδερένια μπάλα από το Διάστημα που μόλις αποκαλύφθηκε στην Αργεντινή και είναι σίγουρα ένας από τους μεγαλύτερους μετεωρίτες που έχουν βρεθεί ποτέ.

Ο μετεωρίτης που ανακαλύφθηκε κοντά στο χωριό Γκανσέντο είναι στην πραγματικότητα θραύσμα ενός μεγάλου, σιδερένιου αστεροειδή που έπεσε πριν από 4.000 χρόνια στην περιοχή Κάμπο ντελ Σιέλο, 1.000 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μπουένος Άιρες.

Τουλάχιστον 26 κρατήρες και εκατοντάδες θραύσματα, αποτελούμενοι από σίδηρο και ίχνη άλλων μετάλλων όπως το νικέλιο, έχουν βρεθεί από την ανακάλυψη του πεδίου πρόσκρουσης το 1.576.

Ένα από τα θραύσματα αυτά, το οποίο ανακαλύφθηκε το 1969, ζυγίζει 37 τόνους και είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μετεωρίτης που έχει βρεθεί ποτέ.

Ο μετεωρίτης του Χόμπα στη Ναμίμπια είναι τόσο βαρύς ώστε αφέθηκε στο μέρος όπου βρέθηκε (Πηγή: Eugen Zibiso / CC BY 2.0)

Η σιδερένια σφαίρα που ήρθε στο φως αυτήν την εβδομάδα, έπειτα από μεγάλη επιχείρηση με χωματουργικά μηχανήματα, δεν έχει μετρηθεί ακόμα με ακρίβεια, ωστόσο η μάζα του εκτιμάται γύρω στους 30,8 τόνους.

Αν η εκτίμηση είναι ακριβής, πρόκειται για τον τρίτο μεγαλύτερο μετεωρίτη.

Η πρωτιά ανήκει σίγουρα στον μετεωρίτη του Χόμπα στη Ναμίμπια, ο οποίος αποτελείται κι αυτός από σίδηρο και είναι τόσο βαρύς ώστε παραμένει μέχρι σήμερα στο σημείο όπου έπεσε.

Το βάρος του εκτιμάται στους 60 τόνους.

Ακόμα μεγαλύτεροι μετεωρίτες δεν αποκλείεται να κρύβονται ακόμα θαμμένοι στο υπέδαφος.

Σε κάθε περίπτωση, οι σιδερένιοι μετεωρίτες είναι σπάνιοι και συχνά ανακαλύπτονται όταν πια έχουν κοκκινίσει από τη σκουριά.

Μακράν πιο συνηθισμένοι είναι οι πέτρινοι μετεωρίτες, γνωστοί και ως χονδρίτες.

Περίεργα φαινόμενα στον ουρανό σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας [φωτό,βίντεο]

Πάμπολλα περίεργα φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί στους ουρανούς σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας, το τελευταίο διάστημα.

Περίεργοι σχηματισμοί από σύννεφα, αλλόκοτα φώτα που αναβοσβήνουν σαν να παίζουν κρυφτούλι. Αστροπύλες που εμφανίζονται και εξαφανίζονται λες και απλά θέλουν να μας φανερώσουν την παρουσία τους. Μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι όλα είναι φυσικά φαινόμενα;

Μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το HAARP ή ακόμα και το CERN έχουν βάλει το χεράκι τους;

Μήπως κάποια από αυτά σχετίζονται με εξωγηίνες επισκέψεις;

Τελικά, σε ποιόν «ανήκουν» οι ουρανοί;… Ποιοί τους ελέγχουν;… Η ίδια η Φύση ή κάποιοι άλλοι;…

Ακολουθεί ένα ελάχιστο δείγμα παράξενων ουρανών και ένα πρόσφατο video:

Παράδοξοι σχηματισμοί και χρώματα στην Τυνησία.

 Αστροπύλη πάνω από την Ολλανδία;

Ομόκεντροι κύκλοι… Ένα απλό σύννεφο;…

Δεν αποκλείει εκπομπή εξωγήινων το Ινστιτούτο SETI

Μυστηριώδες σήμα από απόσταση 95 ετών φωτός, τροφοδοτεί …αστρονομικό σενάριο περί εξωγήινης ζωής. Το διαστημικό σήμα εντόπισε το ρωσικό ραδιοτηλεσκόπιο Ζελεντσίσκαγια στο βόρειο Καύκασο.
Σύμφωνα με τους Ρώσους αστρονόμους, το σήμα προερχόταν από ένα αστρικό σύστημα γηραιότερο από το δικό μας το HD 164.595 που το άστρο του μοιάζει σε μέγεθος και λάμψη με τον ήλιο μας και απέχει από τη Γη ούτε λίγο ούτε πολύ 95 έτη φωτός δηλαδή 965 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.

Ο Αμερικανός αστρονόμος Σεθ Σοστακ, εκπροσωπώντας το Ινστιτούτο SETI στην Καλιφόρνια δήλωσε:
«Έμοιαζε σαν να ήταν πραγματικά μια εκπομπή εξωγήινων. Μήπως προσπαθούν για κάποιο λόγο να έρθουν σε επαφή; Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε».
Οι επιστήμονες εικάζουν πως αν όντως εξωγήινα όντα εξέπεμψαν σήμα τέτοιας έντασης τότε ανήκουν σε πολιτισμό πολύ πιο εξελιγμένο από το δικό μας και μάλιστα τύπου 2 στην κλίμακα Καρντάσεφ του σοβιετικού αστρονόμου που ταξινόμησε τους πολιτισμούς σύμφωνα με τα τεχνολογικά τους επιτεύγματα.
Άλλοι, πιθανολογούν ότι η ένταση του σήματος ενισχύεται από την επίδραση της βαρύτητας πλανητών που μεσολαβούν στην πορεία του.
«Θα υπάρξουν πολλοί λάθος συναγερμοί μέχρι τον πραγματικό εντοπισμό», δηλώνουν αστρονόμοι, με προϋπόθεση όπως λένε, «οι γήινοι να εξακολουθούν να κοιτάζουν ψηλά».
ΠΗΓΗ:ΕΡΤ1