O Στίβεν Χόκινγκ λέει ότι η γη βρίσκεται υπό απειλή και οι άνθρωποι πρέπει να φύγουν

O Στίβεν Χόκινγκ προειδοποίησε ότι η Γη απειλείται και επαναλαμβάνει την πεποίθησή του ότι οι άνθρωποι πρέπει να φύγουμε σύντομα αν θέλουμε να επιβιώσουμε ως είδος.
«Η Γη απειλείται από τόσους πολλούς κινδύνους σε διάφορους τομείς που είναι δύσκολο για μένα να είμαι θετικός και αισιόδοξος. Οι απειλές είναι πολύ μεγάλες και υπερβολικές», δήλωσε όπως δημοσιεύει το Evening Express. «Οι φυσικοί μας πόροι εξαντλούνται με ανησυχητικό ρυθμό. Δώσαμε στον πλανήτη μας το καταστροφικό δώρο της αλλαγής του κλίματος. Αυξημένες θερμοκρασίες, μείωση των πολικών πάγων, αποψίλωση των δασών και αποδεκάτισμα
των ζωικών ειδών. Είμαστε μια αμαθής, αδιανόητη παρτίδα».
Ο Χόκινγκ έκανε αυτές τις δηλώσεις στο πλαίσιο της ομιλίας του στο Φεστιβάλ Starmus στη Νορβηγία. Το φεστιβάλ γιορτάζει την επιστήμη και τη μουσική και στοχεύει να βοηθήσει το κοινό να κατανοήσει καλύτερα την πολυσύνθετη επιστήμη.
Ο κορυφαίος θεωρητικός φυσικός και σύγχρονος επιστήμονας έχει κάνει παρόμοιες σοκαριστικές προειδοποιήσεις για την τύχη της ανθρωπότητας στο παρελθόν, αλλά στις τελευταίες του παρατηρήσεις, εστίασε σε αρκετά συγκεκριμένα ζητήματα που θεωρεί ότι αποτελούν τη μεγαλύτερη απειλή και μίλησε για το πώς μπορούμε να γίνουμε ένα πολυπλανητικό είδος.
Ο Χόκινγκ είπε ότι στο παρελθόν, όταν οι άνθρωποι αντιμετώπισαν «παρόμοιες κρίσεις» από πλευράς πόρων, μετακόμισαν σε νέα μέρη του κόσμου, του πλανήτη γη: «Ο Κολόμβος το έκανε το 1492 όταν ανακάλυψε τον Νέο Κόσμο», είπε. «Αλλά τώρα δεν υπάρχει νέος κόσμος. Δεν υπάρχει ουτοπία στη γωνία».
«Τρέχουμε δίχως να υπάρχει χώρος και πλέον τα μόνα μέρη που μπορούμε και πρέπει να πάμε είναι άλλοι κόσμοι. Ήρθε η ώρα να εξερευνήσουμε άλλα ηλιακά συστήματα. Η εξάπλωση μπορεί να είναι το μόνο πράγμα που μας σώζει από εμάς. Είμαι πεπεισμένος ότι οι άνθρωποι πρέπει να εγκαταλείψουν τη Γη», είπε.
Ο Γαλαξίας διαθέτει περίπου 100 δισεκατομμύρια πλανήτες. Από αυτά, εκατομμύρια, αν όχι δισεκατομμύρια, είναι «δυνητικά κατοικήσιμα», που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να έχουν τις κατάλληλες συνθήκες για να φιλοξενήσουν τη ζωή, συμπεριλαμβανομένου ενός σταθερού κλίματος που επιτρέπει την ύπαρξη υγρού ύδατος.
Ο Χόκινγκ παρατήρησε ότι υπάρχουν περίπου 1.000 αστέρια μέσα σε 30 έτη φωτός της Γης, οπότε αν μόνο το 1% αυτών «μοιάζουν» με τη Γη, θα έχουμε 10 υποψήφιους πλανήτες για να προχωρήσουμε. Επίσης πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα έχουν αναπτύξει την τεχνολογία για διαστρικό ταξίδι μέσα στα επόμενα 200 έως 500 χρόνια.
«Ο ανθρώπινος αποικισμός σε άλλους πλανήτες δεν είναι πλέον επιστημονική φαντασία. Μπορεί να είναι επιστημονικό γεγονός», είπε. «Η ανθρώπινη φυλή υπήρξε ως ξεχωριστό είδος για περίπου δύο εκατομμύρια χρόνια. Ο πολιτισμός ξεκίνησε περίπου πριν από 10.000 χρόνια και ο ρυθμός ανάπτυξης αυξάνεται συνεχώς. Αν η ανθρωπότητα πρέπει να συνεχιστεί για ένα εκατομμύριο χρόνια ακόμη, το μέλλον μας βρίσκεται σε μια τολμηρή πορεία όπου κανείς άλλος δεν έχει ακολουθήσει πριν».

Πώς θα ξεχωρίσετε έναν μετεωρίτη από μια πέτρα

Τμήμα του μετεωρίτη SERES, του μοναδικού που έχει επιβεβαιωμένα βρεθεί στην Ελλάδα, φυλάσσεται στη Βιέννη (Πηγή: Ludovic Ferriére)  

Αθήνα

Έλληνας ορυκτολόγος που θα αναχωρήσει το χειμώνα σε αποστολή της NASA για την αναζήτηση μετεωριτών στην Ανταρκτική εξηγεί πώς μπορεί κανείς να ξεχωρίσει μια ουρανοκατέβατη πέτρα από τα γήινα ορυκτά, και μάλιστα προσφέρεται να εξετάσει στο εργαστήριό του τυχόν ευρήματα.

Ο Γιάννης Μπαζιώτης, επίκουρος καθηγητής Ορυκτολογίας-Πετρολογίας στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος ειδικεύεται στην Πλανητική Επιστήμη και ειδικότερα στους μετεωρίτες, πήρε την πρωτοβουλία να ξεκινήσει μια συστηματική αναζήτηση στην Ελλάδα, καλώντας όποιον έχει πληροφορίες να τον ενημερώσει.

Ο Δρ Μπαζιώτης παραθέτει ορισμένα βασικά στοιχεία αναγνώρισης ενός μετεωρίτη.

• Το εξωτερικό του μετεωρίτη χαρακτηρίζεται από τετηγμένο φλοιό (fusion crust), ένα συνήθως μαύρο περίβλημα γύρω από το πέτρωμα, που δημιουργείται από την ανάπτυξη πολύ υψηλών θερμοκρασιών κατά το ταχύτατο πέρασμα του μετεώρου από την ατμόσφαιρα της Γης.
• Πολλοί μετεωρίτες περιέχουν μέταλλα, οπότε σε μια σπασμένη επιφάνεια του μετεωρίτη θα πρέπει κάποιος να μπορεί να αναγνωρίσει τα μεταλλικά ορυκτά.
• Αν πρόκειται για μετεωρίτη πλούσιο σε μέταλλα, τότε θα είναι αρκετά βαρύς.
• Κατά ένα μεγάλο ποσοστό θα πρέπει να έλκεται από ένα κοινό μαγνήτη λόγω της παρουσίας μετάλλου σιδήρου-νικελίου.
• Δεν θα πρέπει να αφήνει μαυρίλα στα χέρια, ωστόσο είναι πιθανή η κόκκινη γραμμή σκόνης (τη διαπιστώνουμε κατά τη σύρση του δείγματος σε μια πλάκα πορσελάνης), αν έχει οξειδωθεί το εξωτερικό τμήμα του μετεωρίτη.
• Η επιφάνεια των μετεωριτών φέρει μικρές κοιλότητες (όχι οπές), οι οποίες μοιάζουν με καμπυλωτές επιφάνειες σαν μικροί κρατήρες, εξαιτίας της τήξης του εξωτερικού του κατά το πέρασμα από την ατμόσφαιρα της Γης. Πολλές φορές αυτές οι κοιλότητες μοιάζουν με δακτυλικά αποτυπώματα.
• Δεν υπάρχουν πόροι (τρύπες) σε ένα μετεωρίτη.
• Είναι πολύ πιθανή η ύπαρξη χόνδρων στο εσωτερικό του (αν είναι σπασμένο το δείγμα και είναι δυνατή πρόσβαση στο εσωτερικό του πετρώματος), οι οποίοι έχουν κυκλικό συνήθως σχήμα και μπορεί να είναι ορατοί με γυμνό μάτι.

Μόνο μία επιβεβαιωμένη πτώση στην Ελλάδα

Όπως αναφέρει ο Δρ Μπαζιώτης, «το ιστορικό των μετεωριτών στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά πτωχό. Υπάρχει μόνο μία επιβεβαιωμένη πτώση μετεωρίτη τον Ιούνιο του 1818 και ένα αντίστοιχο δείγμα από την Ελλάδα που βρέθηκε στην περιοχή των Σερρών, ο λεγόμενος μετεωρίτης SERES. Υπάρχουν μερικές ακόμα ιστορικές πληροφορίες για την ύπαρξη μετεωριτών, ωστόσο δεν υπάρχει αντίστοιχο δείγμα για να χαρακτηριστούν επιβεβαιωμένες. Αυτά τα δείγματα χαρακτηρίζονται ως "αμφίβολοι" μετεωρίτες και υπάρχουν πέντε καταγραφές, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται η περιοχή της Λάρισας (1706), η Θράκη (452), οι Δελφοί και η Κασσάνδρα Χαλκιδικής».

Σύμφωνα με τον κ. Μπαζιώτη, σήμερα μόνο ο μετεωρίτης SERES, ο οποίος ανήκει στην κατηγορία των χονδριτών, υπάρχει επίσημα ως ελληνικής προέλευσης στη βάση δεδομένων του διεθνούς Δελτίου Μετεωριτών του Σεληνιακού και Πλανητικού Ινστιτούτου (Meteoritical Bulletin of Lunar & Planetary Institute).

Από στον μετεωρίτη SERES, «περίπου συνολικά 6,5 κιλά βρίσκονται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης και το κύριο δείγμα ανέρχεται σε 4 κιλά και 649 γραμμάρια. Μελετώ αυτό το δείγμα, με αναμενόμενη δημοσίευση των αποτελεσμάτων εντός του 2018».

Ο κ. Μπαζιώτης θα προσπαθήσει επίσης να φέρει τον μετεωρίτη στην Ελλάδα και να οργανώσει μία ανοικτή εκδήλωση για το κοινό τον Ιούνιο του 2018, ακριβώς 200 χρόνια από την πτώση του στη βόρεια Ελλάδα.

Στο κυνήγι μικρομετεωριτών στις ταράτσες

Ακόμη, ο ίδιος προωθεί τη συλλογή και τη μελέτη μικρομετεωριτών στην περιοχή των Αθηνών. Όπως εξηγεί, η Γη δέχεται 100 τόνους αστρικού υλικού τη μέρα, εκ των οποίων η ποσότητα των κόκκων που θα διασωθεί κατά το πέρασμά τους από την ατμόσφαιρα και θα φθάσει τελικά στη Γη, αγγίζει τους δέκα τόνους. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και μικρομετεωρίτες, δηλαδή σώματα μικρότερα από ένα χιλιοστό, τα οποία συνήθως κυμαίνονται από 150 έως 300 μικρόμετρα (εκατομμυριοστά του μέτρου).

«Η πιθανότητα πτώσης μικρομετεωριτών», λέει ο κ.Μπαζιώτης, «εκτιμάται σε ένα έως δύο κόκκους ανά τετραγωνικό μέτρο ανά έτος. Μπορεί να ακούγεται πολύ μικρό το νούμερο αυτό, ωστόσο, η ταράτσα ενός σπιτιού 100 τετραγωνικών μέτρων, η οποία μπορεί να έχει να καθαριστεί πάνω από μια δεκαετία, πιθανώς να φιλοξενεί μερικούς κόκκους μικρομετεωριτών. Αν τελικά συλλεγούν μικρομετεωρίτες από διαφορετικές χώρες, τότε θα ανοίξει ένα νέο παράθυρο προς το Διάστημα».

Αν κάποιος στη χώρα μας πιστεύει ότι έχει βρει κάποιο μετεωρίτη, ο κ. Μπαζιώτης διαβεβαιώνει ότι θα μπορούσε να εξετάσει το δείγμα και να αποφανθεί κατά πόσο είναι μετεωρίτης ή όχι. Όπως λέει, «μόνο αν μελετηθεί το δείγμα, μπορούμε να εκτιμήσουμε αν πρόκειται για ένα κοινό ή σπάνιο μετεωρίτη».

Μαζί με την ομάδα φοιτητών που έχει σχηματίσει, δηλώνει πρόθυμος να εξετάσει τα δείγματα πιθανών μετεωριτών ή και μικρομετεωριτών, στην έδρα του στο Εργαστήριο Ορυκτολογίας-Γεωλογίας του Τμήματος Αξιοποίησης Φυσικών Πόρων και Γεωργικής Μηχανικής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ιερά Οδός 75, Αθήνα).

Οι πιο μυστηριώδεις τόποι στην Ελλάδα!

Η παραφυσική δραστηριότητα δεν μπορεί να αφήσει κανέναν μας ασυγκίνητο... Ούτε λίγο, ούτε πολύ, όλοι μας έχουμε βιώσει τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας, ένα γεγονός, που το ανθρώπινο μυαλό δεν μπορεί να το εκλογικεύσει. Πολλοί το συζητάμε, άλλοι δεν το αναφέρουμε καν...

Οι μαρτυρίες, ωστόσο, για μυστηριώδεις τόπους στην Ελλάδα, είναι πολλές. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει και διαφορετικά, καθώς είμαστε... μετρ της μυθολογίας, όμως, υπάρχουν αποδεδειγμένα τόποι που κάτι περίεργο συμβαίνει και αρκετές εξ αυτών, δίχως λογική εξήγηση...

Ολυμπος - Το βουνό που παγιδεύτηκαν οι Θεοί της αρχαιότηταςΟ Ολυμπος, το ιερό βουνό των Ολύμπιων Θεών είναι ίσως το πιο ξακουστό βουνό στον κόσμο κι από εκεί ο Δίας, πατέρας Θεών κι Ανθρώπων όριζε την τύχη των δύο γενών. Όπως γίνεται εύκολα κατανοητό, για τον Ολυμπο, έχουν ακουστεί πάρα πολλά.

Θεάσεις ΑΤΙΑ, περίεργων φωτών, κρυπτών, ακόμα και ολόκληρων βάσεων στο εσωτερικό του. Τα περισσότερα έχουν ακουστεί για την τοποθεσία Καλάγια, στην οποία σύμφωνα με τους συνωμοσιολόγους, υπάρχει μια είσοδος-έξοδος ιπτάμενων αντικειμένων, με έναν βράχο να... αποϋλοποιείται και να γίνεται πύλη στο άγνωστο!

Κάποιοι εξ αυτών υποστηρίζουν ότι το βουνό είναι κούφιο και στο εσωτερικό του υπάρχουν τεράστιες στρατιωτικές βάσεις...

Ακόμη, υπάρχει ο μύθος του Θρόνου του Δία. Λέγεται ότι κατά την ανατολή του ήλιου οι σκιές που δημιουργούνται στην κόψη του βουνού στην κορυφή Στεφάνι (3η ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου), απεικονίζουν το πρόσωπο του Δία με εμφανή τα χαρακτηριστικά του. Η τοποθεσία που φαίνεται το πρόσωπο του Δία έχει ονομαστεί 'Ο θρόνος του Δία'.

Ιδιαίτερης μνείας χρίζουν και οι πυραμίδες του Ολύμπου. Σύμφωνα με την παράδοση και την εκτίμηση μελετητών οι πυραμοειδές κορυφές του Ολύμπου δεν είναι τυχαίες. Οι πυραμίδες δημιουργήθηκαν τους αρχαίους χρόνους, στις κορυφές τους βρίσκονται οι περιοχές Τούμπα, Αγ. Αντώνιος και Προφήτης Ηλίας, αντίστοιχα.

Ένα βασικό στοιχείο για τις πυραμίδες είναι οι αποστάσεις και οι μοίρες που σχηματίζουν οι γωνίες τους. Σύμφωνα με έρευνες την ίδια ακριβώς γωνία έχουν και τα 3 αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα στον ουρανό (οι λεγόμενες 'Τρείς Βασιλείες'). Από τα τρία αυτά άστρα, τα δύο είναι σε ευθεία γραμμή και το τρίτο απέχει 27 μοίρες. Ενώ ακριβώς το ίδιο παρατηρείται στις πυραμίδες της Γκίζας στην Αίγυπτο. Έτσι ξεκινούν νέες ιστορίες και μύθοι, για το κατά πόσο είναι φυσικές ή τεχνητές οι πυραμίδες του Ολύμπου.

Στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία υπάρχουν πολύ ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Οι μαρτυρίες πολλών παρευρισκόμενων κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της εκκλησίας, υποστηρίζουν την αίσθηση της ανατριχίλας καθώς και να σηκώνονται τα μαλλιά τους από την ισχυρή ηλεκτρική φόρτιση του χώρου.

Αγιον Ορος – Οι αόρατοι μοναχοίΗ χερσόνησος του όρους Αθω της Χαλκιδικής είναι διάσπαρτη από μονές, σκήτες, ησυχαστήρια και σπηλιές που κατοικούν οι σύγχρονοι αναχωρητές σε πλήρη απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο. Το περιβόλι της Παναγίας, όπως είναι γνωστό σήμερα, φαίνεται ότι από παλιά αποτελούσε τόπο πνευματικής άσκησης, μόνο που στην αρχαιότητα το άβατο ίσχυε για τους άντρες και όχι για τις γυναίκες. Πολλές είναι οι ιστορίες που ακούγονται για τους ερημίτες και τις εμπειρίες τις δικές τους όπως και ορισμένων επισκεπτών. Εδώ ασκήτευσαν μερικές από τις σπουδαιότερες πατερικές μορφές, όπως ο Παϊσιος και ο Σοφρώνιος, ενώ μια παράδοση θέλει το Όρος της Παναγίας να διοικείται από εννέα αόρατους μοναχούς (κατ’ άλλους 12) που μοιάζουν πολύ με τους βοδισάτβας της ανατολικής μυστικής παράδοσης. Σύμφωνα με μια άποψη, το όρος Άθως θα είναι ένα από τα τρία μέρη στον κόσμο όπου δεν θα είναι εφικτό να βαδίσει ο Αντίχριστος. Και τα τρία αυτά 'άβατα' του Αντιχρίστου, κατά μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση, είναι αφιερωμένα στην Παναγία…

Σαμοθράκη – Η έδρα των Καβείριων ΜυστηρίωνΈνας από τους πλέουν ισχυρούς ενεργειακούς κόμβους το μυστηριώδες αυτό νησί προκαλεί δέος στους οπαδούς της Ιερής Γεωγραφίας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Εδώ ήταν η έδρα των περίφημων Καβείριων Μυστηρίων, για τα οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα. Το νησί αποτελεί πόλο έλξης εκείνων που αρέσκονται στον εναλλακτικό τουρισμό και συνήθως, λέγεται πως αποφεύγουν την κατασκήνωση κοντά στο ρέμα του φονιά, όπου πιθανώς να υπάρχει ισχυρό ενεργειακό πεδίο, το οποίο διαπιστώνει κανείς από τον αλλόκοτο τρόπο με τον οποίο εκφύονται οι κορμοί και τα κλαδιά των δέντρων.

Παράξενα φαινόμενα έχουν αναφερθεί από όσους έχουν ανέβει στην κορυφή του όρους Σάος, ενώ μπορεί κανείς να δει ακόμη και τις τρομερές μορφές των Καβείρων επάνω στους βράχους.

Λέγεται πως σε ένα αρχαίο τείχος υπάρχει εντοιχισμένη μια αρχαία πλάκα, που στην πραγματικότητα είναι χάρτης του νησιού όπως φαίνεται από ψηλά και η αλήθεια είναι πως η ομοιότητα είναι σημαντική.

Η Σαμοθράκη είναι ένας από τους πλέον 'ζωντανούς' ενεργειακούς τόπους της χώρας μας, με θετική και συνεχή ενέργεια. Οι ιδιότητές του είναι οι εξής: Χρονικό κενό, φωνές, θόρυβοι, ομιλίες, απότομες ριπές ανέμου, φαινόμενα τηλεκίνησης, τόπος ιερής γεωμετρίας.

Το σπήλαιο του Τσούτσουρου – Πυραμίδες, αρχαία ρομπότ, ιπτάμενα οχήματαΗ Κρήτη είναι γεμάτη από μύθους και δεν θα μπορούσε να μην είναι άλλωστε, μιας και στο νησί άνθησε ο λαμπρός Μινωικός Πολιτισμός. Οι ιστορίες είναι εκατοντάδες, πολλές εξ αυτών έχουν τεκμηριωθεί, όμως υπάρχουν κι αυτές που παραμένουν ανεξήγητες. Οι Δροσουλίτες, ο μυστηριώδης Μίνωας με τα επιτεύγματά του, καθώς και η Σπιναλόγκα με τα βασανισμένα της φαντάσματα. Η πιο ξακουστή μυθολογία αφορά στο σπήλαιο στον Τσούτσουρο.

Σύμφωνα με την ιστορία, ένας βοσκός που είχε χάσει την κατσίκα του στην προσπάθειά του να τη βρεί, εισήλθε μέσω μιας εισόδου στο εσωτερικό ενός σπηλαίου, όπου και είδε υπόγειες πυραμίδες, αυτοκινούμενα αγάλματα, που έμοιαζαν με... αρχαία ρομπότ και ιπτάμενα οχήματα που αντιστοιχήθηκαν με την πτώση των Αρπυιών στο νησί, κατόπιν της καταδίωξής τους από τους γιούς του Βορέα, Ζήτη και Κάλαϊ.

Ο βοσκός, λέγεται ότι... εξορίστηκε στην Νότια Αφρική, καθώς στρατιωτικοί από Ελλάδα κι Αμερική τον ανάγκασαν να κλείσει το στόμα του, κάτι που έκανε, γιατί δεν ξανακούστηκε τίποτα έκτοτε. Λέγεται επίσης, ότι κάποια στιγμή γύρω στη δεκαετία του '50 φορτηγά έσπευσαν στην περιοχή, φορτώθηκαν με άγνωστο υλικό και κανείς από τις γύρω περιοχές δεν μίλησε ποτέ για το θέμα...

Η Πυραμίδα του Ταΰγετου – Ποιο χέρι την έφτιαξε;Μια από τις βουνοκορφές του Ταΰγετου έχει προκαλέσει 'πόλεμο', καθώς αρκετοί υποστηρίζουν ότι αποτελεί στην πραγματικότητα μια τεράστια τεχνητά λαξευμένη πυραμίδα που είναι ορατή από χιλιόμετρα μακριά. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισκέπτονται την Πυραμίδα πρώτον για να δουν από κοντά αν όντως πρόκειται για τεχνητό έργο, άγνωστο από ποιο λαό φτιαγμένο και πότε ή για ένα απλό φυσικό φαινόμενο λόγω της δράσης του αέρα. Κάποιοι άλλοι τον θεωρούν τόπο Δύναμης και τρέχουν εκεί για να επωφεληθούν.

Οι συνωμοσιολόγοι λένε ότι δεν είναι τυχαία επίδραση της φύσης κι ότι έχει γίνει από χέρι. Σ’ αυτό εμπλέκουν και την Λακωνία (Λακωνία = Λα-κωνία. Στα Αρχαία Ελληνικά, "λας" σημαίνει "λίθος", "Λίθος" + "Κωνικός")

Γεγονός είναι ότι όσοι επισκέπτονται την βραχοπυραμίδα παραξενεύονται από την απότομη αλλαγή του τοπίου, στο σημείο που είναι η βάση της. Στο σημείο που αρχίζει η βραχοπυραμίδα, το βουνό γίνεται σχετικά λείο και ομαλό, ενώ πιο πριν δεν είναι. Αξιοπερίεργη είναι επίσης σκιά που δημιουργεί η πυραμίδα, στην ανατολή και στην δύση του ηλίου.

Η πυραμίδα είναι ορατή από τη πόλη της Σπάρτης. Οι αρχικές διαστάσεις της Πυραμίδας του Ταϋγέτου είναι άγνωστες. Η φθορά από τις δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια από τη λάξευσή της είναι τεράστια. Όμως το ότι πρόκειται περί τεχνικού-λαξευτού έργου και όχι φυσικού σχήματος, αποδεικνύεται από την απόλυτη κανονικότητα της πυραμίδας και κυρίως από την τεχνητή οριζοντίωση της βάσεώς της.

Ναός Αγίας Θεοδώρας – 18 δέντρα χωρίς ρίζαΔέος προκαλεί στους επισκέπτες το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας Αρκαδίας. Στη σκεπή του έχουν φυτρώσει περίπου 18 μεγάλα δέντρα, των οποίων οι ρίζες δεν φαίνονται πουθενά και προσδίδουν στο ναΐσκο ένα δυσανάλογα μεγάλο για το μέγεθός του βάρος, που λέγεται πως αποτελεί αίνιγμα για τους ειδικούς!

Η παράδοση αναφέρει ότι στην πραγματικότητα είναι το σώμα της Αγίας Θεοδώρας Βάστας που μαρτύρησε άδικα και το σώμα της έγινε ναός, τα μαλλιά της δέντρα και το αίμα της ποτάμι. Είναι μια μαγευτική, προσβάσιμη τοποθεσία με πολλή θετική ενέργεια, που αξίζει να επισκεφτείτε.

Ασκληπιείο Επιδαύρου – ΑΤΙΑ και μυστήρια πλάσματαΤο μεγαλύτερο θεραπευτήριο της Αρχαίας Ελλάδας, το Ασκληπιείο της Επιδαύρου στέκει εκεί χιλιάδες χρόνια δίπλα από το Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

Ο τόπος που ο θεός Ασκληπιός θεράπευε τους πιστούς του, μέσα σε μια κατάφυτη τοποθεσία, που κάποτε έτρεχαν ρυάκια και κρήνες είναι γεμάτο από ιστορίες και μύθους.

Η θετική ενέργεια ξεχειλίζει στο χώρο, ενώ υπάρχουν αναφορές για θεάσεις άγνωστων ιπτάμενων αντικειμένων και πλασμάτων.

Σπήλαιο Νταβέλη – Τα έχει όλα ο... μπαξές!Πρόκειται για τον πιο γνωστό μεταφυσικό τόπο στην Ελλάδα. Ιερό του Πανός και των Νυμφών κάποτε, σήμερα κομβικό σημείο της ελληνικής νεομυθολογίας για το οποίο έχουν γραφτεί και λεχθεί τόσα όσα δεν έχουν ίσως ειπωθεί για κανέναν άλλο τόπο.

Περίεργα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, ιστορίες για φαντάσματα, Κούφια Γη, Βριλ, συγχρονικότητες, θεωρίες συνομωσίας, αλλόκοτα πλάσματα, μυστικές υπόγειες βάσεις, στρεβλώσεις του χωροχρονικού συνεχούς, υπόγειες στοές, ο θρύλος του Νταβέλη, θεάσεις ιπτάμενων και όχι μόνο αντικειμένων, ισχυρά γεωδαιτικά πεδία, οριακά φαινόμενα...

Αν μη τι άλλο παράξενος τόπος για τον οποίο έχουν καταγραφεί τόσα πολλά, τεκμηριωμένα και μη, στον οποίο η πρόσβαση τις νύχτες είναι απαγορευμένη.

Αχερουσία - Η πύλη του κάτω κόσμουΗ είσοδος για τον κάτω κόσμο... Η περιβόητη 'μπούκα' στον Άδη με τους τρομερούς ποταμούς. Ο Χάροντας μετέφερε τις ψυχές των νεκρών με την βάρκα του, διαμέσου του Αχέροντα ποταμού, στο βασίλειο του κάτω κόσμου.

Το ζοφερό σκηνικό συμπληρωνόταν με μια σειρά από χάσματα, αναθυμιάσεις, βρυχηθμούς των ποταμών. Εκεί βρισκόταν ένα πασίγνωστο νεκρομαντείο της αρχαιότητας και η ενέργεια ακόμη και σήμερα είναι παράξενη, ενώ πολλές αλλόκοτες ιστορίες λέγονται ακόμη και στις μέρες μας. Αν βρεθείτε προς τα εκεί, θα νιώσετε κι εσείς μια περίεργη ενέργεια στο χώρο...

1177 π.Χ: Μια «τέλεια καταιγίδα» από καταστροφικά γεγονότα

Tι συνέβη το 1177 π.Χ.; Η κατάρρευση του Μινωικού και του Μυκηναϊκού πολιτισμού, όπως και άλλων, ισχυρίζεται ο Δρ. Έρικ Κλάιν, αρχαιολόγος, καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσινγκτον των ΗΠΑ.
Κι αν η ημερομηνία (την οποία αναφέρει και στο βιβλίο του «1177 B.C.: The Year Civilization Collapsed») είναι ενδεικτική, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τις αιτίες που την προκάλεσαν: «Την Ύστερη Εποχή του Χαλκού συντελέστηκε μια "τέλεια καταιγίδα" από καταστροφικά γεγονότα», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ. Κλάιν, εκθέτοντας τόσο τα γεγονότα αυτά, όσο και τους λόγους που η θεωρία του έχει τόση απήχηση.

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου